Ülkücülerin II. ergenekondan çıkışı

TARİHTE ÜLKÜCÜLER NASIL KULANILDI

12 Eylül öncesinde İslam dinini ortadan kaldırmak isteyen Komünistlere karşı Anadolu gençlerinin kızıl elmadan günümüze kadar gelen düşü idi ülkü. Nazlı bir gelindi. İslam ve Türklük pınarından beslenen gençler inandıkları ülkü için öldüler, öldürdüler. Ülkücü gençlerin ortaya koyduğu direniş eylemi Türk Milletinin genlerinden gelen bir refleksti. Her şeye duyarsız kalan Türk milleti, “Vatan, din, bayrak elden gidiyor” denildiğinde hiç düşünmeden ortaya çıkar, Necip Fazıl’ın deyimi ile kim “var orada denildiğinde etrafına bakmadan ben varım” der. Bu tarih boyunca böyle olmuştur. Bu vatanın korunması için güzel bir duygu olsa da aynı duygu ve inanış provokasyonlara açık olmayı da beraberinden getirmiştir. 12 Eylül darbecilerinin ölenleri mezara kalanları hapse koyduğu gençler bir süre susturuldu. Yıllar sonrasında aklıselim ülkücüler darbeciler tarafından kullanıldıklarını fark etiler. Darbe olgunlaştırmak için eylülün puslu günlerinde kardeş kardeşe kırdırılmıştı. Ama bu kullanılmayı ülkücülerin büyük çoğunluğu hala kavramamış durumda. Yıllar geçti bir gün bir kaza oldu susurlukta. Kamyonun çarptığı otomobilin içerisinden eski ülkücüler çıktı. Anlaşılan oydu ki bir kısım güçler ülkü denen nazlı geline âşık gençleri “vatan millet, bayrak, din” elden gidiyor diye kullanmışlardı. O devrin başbakanı Tansu Çiller’in deyimi ile “ vatan için ölenlerde, öldürenlerde şereflidir” deyişini ülkücüler çok tuttular. Ve kullanıldıklarını büyük bir çoğunluk anlamadı. Abdullah Çatlı gibi insanlarla gurur duydular. Ülkücüler vatanseverliklerinin karşılığını hep hüsranla ödediler. Türkiye’nin yakın tarihi ile Ülkücülerin kaderi hep kesişti. Komünizm tehlikesi ile ülkücüler kullanılarak 12 Eylül darbesi yapıldı. 1960 ihtilalinde ise darbecilerin sözcünün Ülkücülerin sonradan lideri olacak Alpaslan Türkeş olduğunu bilmeyenimiz yok. 28 ŞUBAT ÜLKÜCÜ OLMAYINCA BAŞARIZI OLDU 28 Şubat gibi tarihimize geçen kara günlerde darbe başarısız oldu. Adını post modern darbe koydular. 28 Şubat’ta darbe yapılamamıştı. Bundan Darbeyi olgunlaştıracak argümanlar yeteri kadar yoktu. Başarısızlığın asıl sebebi “İrtica geliyor” oldu. İrtica ile kast edilen İslâm’dı. Bu ülkücüler arasında taraftar bulamadı. Olay sol kesimle idare edilmeye çalışıldı ama başarılı olamadı. Darbeciler şimdiki namları ile Ergenekoncular 28 Şubatta bir gerçeği gördüler. “ İşin içerisine ülkücüler girmeden ülkeyi darbeye hazırlamak zordu” Kan bağı uyuşmayacak iki gurubu Atatürkçü Düşünce Dernekleri adı altında milliyetçilik argümanın ideolojinin başına koyarak ulusalcı bir akım oluşturuldu. Doğu Perinçek gibi en büyük ülkücü düşmanı ile aynı masa etrafında sol ve ülkücüler bir araya getirildi. Bu bir araya gelişte argümanlar aynı idi. “ Vatan satılıyor, din elden gidiyor, Misyonerler ülkede cirit atıyor, Camiler kapanıyor, Kürtler bayrak yakıyor” Ergenekoncular eski düşmanları dost edindirmiş. Atatürkçü Düşünce dernekleri bünyesinde solcu ve ülkücü sivil toplum örgütleri ortak eylemler yaptılar. Dostluk o kadar ilerledi ki Ülkücü Camianın sendikaları Doğu Perinçek’in Aydınlık dergilerine abone oldular. Ülkücülere solla olan bu muhabbetleri eleştirilince “ Dün kavga etik diye eleştiriliyoruz, bugün barışıyoruz diye eleştiriliyoruz, kimseye yaranamıyoruz” diye kendilerini savundular. Ergenekoncular Solcularla/Sağcıları yani Komünistlerle Ülkücüleri aynı idealin peşine düşürüldü. Büyük hedefe doğru yürünüyordu. Dostluk sağlanmış artık darbe zemini hazırlanmalıydı. Dostluğun daha da pekişmesi ve darbe zeminin hazırlanması için eylemler ortaya konuldu. Balık hafızamızı yokladığımızda bunu göreceğiz. ÜLKÜCÜ PKK’LI PERİNÇEK KOL KOLA Apo’nun sağ kolu görevini üstlenmiş Doğu Perinçek bir anda PKK düşmanı oldu. Mersinde bir yürüyüşte Bayrak yaktırdı Ergenekoncular. Ülkücü ve Komünistler Kızılelma koalisyonları ile bu eyleme ortak tepki gösterdiler. Kardeşlikleri daha da pekişti. Kürtler ortak düşmandı artık. PKK tehlikesine karşı tek vücutlardı. Bu olayda kullanıldıklarını fark eden ülkücüler arasında Perinçek kastedilerek yeni liderimiz topal Kurt söylemi bile dillendirildi. Bu olay askeri harekete geçirmeye yetmedi. 28 Şubatta irtica geliyor diyenler ülkücüleri kullanamayınca bu sefer, “din elden gidiyor misyonerler her yeri ele geçirdi, Anadolu’da binlerce kilise evi açıldı, binlerce camii kapatıldı” eylemini “ Laiklik elden gidiyor” sloganı ile beraber piyasaya sundular. Başta Cumhuriyet, Yeniçağ ve kullanılmaya hevesli Doğan Medya ile kampanyalar başlatıldı. GÜLEN CEMATİNDEN SOĞUTULDULAR İlk olarak elinde medya gücüde bulunduran, Türkiye’de darbenin önünde en büyük engel olarak görülen Fethullah Gülen’le işe başlandı. Ergenekoncuların önce bir CD hazırlatarak Halkın İslami kesimde etkili ismi Güleni “ ABD’denin Ortadoğu projesinin bir parçası olarak gösterdiler. Öyle ki Gülen’in Misyoner olduğu, bunun en büyük kanıtının da Papa ile görüşmesi olduğu fikrini el altından dağıttıkları CDlerde işlediler. Bu bir kısım ülkücüler arasında büyük heyecan uyandırdı. Gülen cemaatinin özelikle Türkî Cumhuriyetlerde açtığı okullardan dolayı sempatizanı olan ülkücüler bir anda Gülenin Misyoner olduğuna inadılar ve düşmanı oldular. Bu amaçla ülkücü kesime özelikle “ Allah ile aldatmak” adı altında konferanslar verildi. Ülkücü Camia’da Gülen aleyhine yapılan CDler elden ele dolaştırıldı. Ve Aydınlık dergisine abone yapılan ülkücü kurumlar Gülen gurubuna ait Zaman Gazetesine olan aboneliklerini iptal ettiler. Bir haberi bahane ederek gazeteye protesto telefon, faks ve mailleri çektiler. Ülkücüler; beraber yaşadıkları Kürtlerden ve Sempatizanı oldukları Gülen’den koparılmıştı. Ancak bu yeterli değildi. Misyonerliğin yaygın olduğunu göstermek için Trabzon’da bir rahip saldırı düzenlendi. Malatya’da misyoner oldukları için kanlı Cinayet işletildi. En sonunda ermeni gazeteci Hrant Dink öldürüldü. Eylemleri işleyen gençlerin ülkücü kimlikleri ön plana çıkarıldı. HÜKÜMETLE ARALARI AÇILDIRecep Tayyip Erdoğan başkanlığındaki hükümeti de, Kürt açılımından dolayı PKK ya destek vermekle eleştirdiler. Güneydoğuda PKK terör artırıldı eş zamanlı. AKP hükümetinin Kıbrıs politikasını Kıbrıs’ı satmak olarak piyasaya sundular. Yabancılara toprak satışını Misyonerlere toprak satılıyor diye iyice pekiştirdiler. Eylemler ve söylemlerle ortamı hazırlayan Ergenekoncular, solcularla ülkücülerin nikâhını seçimler öncesinde Türkiye elden gidiyor söylemleri ile “Cumhuriyet mitingleri”nde kıydılar. Sol açıktan bazı ülkücüler ise alttan bu eylemi desteklediler. 22 Temmuz seçimlerinde Deniz Baykal bu nikâhın meyvesini almak için seçim öncesinde “oyunuzu CHP’YE vermiyorsanız MHP ye verin” dedi. Baykal’ın bu söylemi darbe öncesinden son çağrı idi. ERGENEKON VE BAHÇELİSolcular ve ülkücüler o kadar inanmıştı ki PKK ve Misyoner tehlikesi her yanı kuşatmıştı. Ancak ülkücülerin bir kısmı bu dalgaya kapılsa da MHP genel başkanı Ergenekonculara karşı direniyordu. Ülkücüler fikirsel olarak ülkenin PKK ve Misyoner tehlikesi altında olduğuna inandırılmıştı. Ancak MHP lideri Bahçeli bu tehlikenin farkında değildi. Sonrasında Ergenekoncuların mahkemeye sunulan deliler arasında bulunan telefon görüşmelerinde anlıyoruz ki Devlet bahçeliyi parti binasının penceresinden bile atmayı düşündükleri görülüyor. Ülkücülerin Ergenekon uydusu olmasındaki en büyük engel olarak görülen Bahçeli’nin karşısına kongrede Ümit Özdağ getirilecekti. Bahçeli tehlikenin farkınca Ümit Özdağ’ saf dışı bıraktığını biliyoruz. Şimdi Ergenekoncular içerdeler. Onlar içeride olmasa idi Bahçeli engeli de bir şekilde aşılacak ve çok arzulu bazı ülkücülerin gafleti ile yeni bir darbe zemini hazırlanacaktı. Darbe sonucunda garip olan ise hapishanede ülkücüler olacaktı. 1960 darbesini yapan darbeciler Alpaslan Türkeş’i kullandıktan sonra sürgüne göndermişlerdi. 12 Eylülden sonrada hapishaneler işkence gören ülkücülerle dolu idi. Darbe heveslisi Ergenekoncuların ülkücüleri kullanıp darbe yapma hevesleri şimdilik askıda kaldı. Şimdi Ergenekoncuların ADD derneklerinde toplantılara katılan ulusalcı ideolojinin peşine takılıp ülkücü camiayı darbecilerin maşası konumuna getirmeye çalışan ülkücü camianın önde gelenleri koltuklarında hala oturuyor. Vatanseverliklerinden dolayı sürekli provokasyona açık olan ülkücüler 27 Mayıs- 12 Eylül de kullanıldılar. Son Ergenekon badiresini ise henüz atlatmış değiller. Hala içeri alınan darbecileri “ vatansever” olarak gören ülkücüler var. Ve tehlike hala devam ediyor. Ve bu ülkücüler hala Ergenekon terör davasını AKP hükümetinin ulusalcılarla hesaplaşması olarak görüyorlar/gösteriyorlar Ülkücülerin bu Ergenekon kıskacından ikinci defa çıkmaları MHP genel başkanı Devlet Bahçeli, BBP lideri Muhsin Yazıcıoğlu ve önde gelen reislere düşmekte. Hilal bıyıkları kesip beyaz çorap giymekle Ergenekon’dan çıkmak zor. Ülkücüleri gerçek manada eğitecek darbecilerin maşası olmaktan kurtaracak eğitim verilmeli. Ülkücüleri provokasyona açık olmaktan kurtarmak gerekiyor. Bu ülke ve ülkücüler için ülkü olmak zorunda.Burada görev liderler ve yanlışlara küsüp köşesine çekilen ortalığı ulusalcı çakallara bırakan “küskün reislere” düşüyor. Artık ülkücünün titreyip ikinci Ergenekon’dan çıkma zamanı gelmiştir.

HASAN MAHİRwww.hasanmahir.comhasanmahir@hotmail.com


--~--~---------~--~----~------------~-------~--~----~
Bu grubun hiç bir siyasi oluşum ,parti, vakıf, örgüt, dernek veya benzeri yapılanmalarla alakası yoktur.Aynı zamanda onlara uzaklığı veya yakınlığıda bulunmamaktadır...Müslüman Anadolu İnsanının Tarafında yer alan Gerçek Vatanseverliği ilke edinmiş ,Anti Emperyalist HABER BİLGİ PAYLAŞIM STANDIDIR.."
Grupta yayınlanan yorum ve yazılardan yazarları sorumludur.
-----------------------------------------------------------------
"ANADOLU HABER GÜNLÜĞÜ" grubu.
Bu gruba posta göndermek için , mail atın : anadoluhaber@googlegroups.com
Bu gruba üyeliğinizi sonlandırmak için şu adrese e-posta gönderin: anadoluhaber-unsubscribe@googlegroups.com
Daha fazla seçenek için, http://groups.google.com/group/anadoluhaber?hl=tr
adresinde bu grubu ziyaret edin
-~----------~----~----~----~------~----~------~--~---