T a r a f s ı z D e ğ i l i z

(anadoluhaber) Büyük güçlerin kesişme alanı: Balkanlar‏, Kosavalı İmam Bekir maliki, Balkanların sesi Muştu nun 49.sayısı çıktı

 
Büyük güçlerin kesişme alanı: Balkanlar
 
Ayhan DEMİR
Osmanlı'nın Rumeli olarak adlandırdığı Balkanlar, doğu Avrupa'nın Akdeniz'e açılan kapısı olduğu kadar Anadolu'nun Avrupa'ya uzanan geçiş noktasıdır. Bu sebeple tarih boyunca Balkanların, Avrupa'nın bir parçası olup olmadığı hep tartışıldı. Osmanlı'nın çekilmeye mecbur bırakılmasının ardından adı istikrarsızlıkla eş anlamlı hale gelen Balkanlar, Avrupa'nın çevresi veya sınırı olarak kabul ediliyordu.
Aynı zamanda tarih boyunca yer değiştiren kavimlerin uğrak noktası olan Balkanlar'daki, bu istikrarsız hareketlilik sebebiyle güçlü bir siyasi birlik kurulamadı. Aslında Balkanlar bölge halkları için değil, tarihi, kültürel ve dini bağlara sahip oldukları hamileri için hep bir çatışma olanı oldu. Boşnaklar, Arnavutlar ve Makedonlar Osmanlı; Hırvatlar, Macarlar, Slovenler ve Çekler Almanya; Romenler Fransa; Bulgarlar ve Sırplar Rusya tarafından himaye edilmekteydi. Osmanlı'nın devamı olan Türkiye ise, 1990 sonrasında Boşnak, Makedon ve Arnavutlara destek vermeye başladı. Aynı şekilde ABD de, bölgede söz sahibi olabilmek adına, Boşnak ve Arnavutlarla işbirliğine girdi. Elbette bu son iki cümle, sıralaması değiştirilerek okunduğunda da doğrudur. Bu sebeple Türkiye, tarihi, kültürel ve dini sorumlulukları; ABD ise, küresel stratejisi gereği bölgede işbirliğine gitmektedir.
1990-1991 yıllarındaki Körfez Savaşı'nda Irak'ın, diplomatik süreç sonlanmadan ABD tarafından bombalanması, Avrupa devletleri tarafından meydan okuma olarak algılandı. Karşı hamle olarak Almanya, 25 Haziran 1991'de, Yugoslavya Federasyonu'ndan ayrılarak bağımsızlıklarını ilan eden Hırvatistan ve Slovenya'yı tanıdığını ilan etti. Avrupa Topluluğu, Almanya'nın bu tanıma kararına tam destek verdi. Böylece Avrupa, ABD'nin güneyimizde yaptığı hamleye, Balkanlar üzerinden cevap vermiş oldu. Ancak Yugoslavya'nın dağılma sürecine girmesinin, Sovyetlerin de sonunu hazırlayacağını düşünen Amerika için bu hamle çok da tedirgin edici olmadı. 21 Aralık 1991'de SSCB'ye son veren anlaşma bu öngörünün doğruluğunu kanıtladı.
Sovyetlerin bölünerek güç kaybettiği bu süreçte, 3 Ekim 1991'de iki yakasını bir araya getiren Doğu ve Batı Almanya, birleşerek güç kazanmak istedi. Avrupa Topluluğu'nu oluşturan ülkeler, 7 Şubat 1992'de imzaladıkları Maastricht Antlaşmasıyla, Avrupa Birliği'ne dönüşerek bu birlikteliğe siyasi bir hüviyet kazandırmaya başladılar. Yaşanan bu gelişmeler, büyük güçlerin kesişme alanı olarak, Balkanlar'ı yeniden tarihin gündemine oturttu.
Komünizmin tarih sahnesinden çekildiği Balkanlarda yaşanan dağılma sürecinin bu denli kanlı ve sancılı olmasının esas sebebi Yugoslavya'nın çok uluslu yapısı değildir. Aksine, kriz yönetimini beceremeyen; askeri imkân ve yetenekler ile siyasi iradeden yoksun olan, Avrupa devletleri bölgenin çok uluslu ve dolayısıyla çok kültürlü yapısına uygun politikalar üretebilseydi, bu süreç sorunsuz olmasa da, kansız aşılabilirdi. Ancak ABD'nin Irak'ı bombalayarak meydan okumasına cevap vermek isteyen Almanya'nın Hırvatistan ve Slovenya'yı tanıması, Rus destekli Sırpların barbarca tepkiler vermesini sağlamaktan başka bir işe yaramadı. Almanya önderliğindeki Avrupa'nın desteğini alamayan Boşnaklar ve Arnavutlar, bu karşılıklı meydan okumalardan en çok etkilenen halklar oldular. İnsanlığın unutmaya çalıştığı soykırım ve etnik temizlik kâbusu, Sırplar eliyle Balkanlara geri döndü.
Komünizm sonrasında Doğu Avrupa ve Balkanlarda oluşan boşluk, ABD'nin NATO ve Avrupa'nın genişleme perspektifleri ile doldurulmaya çalışıldı. Bulgaristan'ın NATO ve AB üyesi olmasından sonra, Rusya için tek müttefik olarak, Avrupa ve ABD sınırında bir tampon konumuna gelen, Sırbistan'dan kaldı. Balkanlarda yaşanan gelişmelerden en zararlı çıkan ülke olan Rusya, stratejik kayıplarının ülke içindeki milliyetçi söylemlere güç kazandıracağı ve demokratik gelişmeye darbe vuracağı söyleyerek, ABD'nin "Öncelik Rusya" tezine zemin hazırladı. ABD'yi bu stratejiye iten en önemli sebep, Rusya'nın elinde bulundurduğu askeri teçhizat ve silahların, Kuzey Kore, Irak ve İran'ın eline geçmesi ihtimaliydi. ABD'nin bu çekincesinin farkında olan Rusya, mevcut durumu önce ekonomik, ardından Kafkaslarda AKKA limitlerini fazlasıyla aşarak askeri kazanca çevirdi. Avrupa Birliği ve ABD'nin, Çeçenistan'da yaşanan işgal ve katliamları sessizce seyretmesinin en önemli sebebi sahip oldukları endişelerdir.
NATO'nun genişleme stratejisinin ilk halkası olarak Merkez ve Doğu Avrupa Ülkeleri seçilmişti. 29 Mart 2004'de NATO'ya katılan Romanya, Bulgaristan ve Slovenya'yı, 1 Nisan 2009'da Hırvatistan ve Arnavutluk'un da dâhil edilmesi bu seçimin yansımalarıdır. Yunanistan vetosuna takılan Makedonya da bu doğrultuda birliğe aday olmayı bekliyor. Dayton Ateşkesi ile üniter yapısını yitiren Bosna-Hersek'in bu sorunu, AB ve NATO başta olmak üzere uluslararası askeri ve sivil kuruluşlara üyeliğini sekteye uğratmaktadır. Ancak bütçesinin büyük bölümü Avrupa Birliği tarafından finanse edilen "Güneydoğu Avrupa İstikrar Paktı"nın 30 Temmuz 1999'da Saraybosna'da imzalanan anlaşma ile yürürlüğe girmesi önemlidir.
Amerika'nın aksine, Almanya'nın önemli etkinliği bulunan Avrupa Birliği, önceliğini Balkanlar yerine Doğu Avrupa olarak belirledi. Bunun en önemli sebepleri Balkanların karmaşık yapısı ve Balkanlara nispeten daha sorunsuz bir bölge olan Doğu Avrupa'nın bir anlamda Almanya'nın arka bahçesi hüviyetinde olmasıydı. Güvenlik konusunda yaşadıkları endişelerin Finlandiya, İsveç ve Avusturya gibi ülkeleri, ABD öncülüğündeki NATO ile işbirliğine zorlandığının farkında olan Avrupa Birliği bu ülkeleri bünyesine katarak ilk adımı attı. Avrupa Birliği'nin 21 Haziran 2003 tarihinde Selanik'teki "AB-Batı Balkan Ülkeleri Zirvesi'nde", Hırvatistan, Sırbistan, Makedonya, Arnavutluk ve Bosna-Hersek'e üyelik yolunu açması, 1 Ocak 2007'de Bulgaristan ve Romanya'nın birliğe dâhil edilmesi atılan bu ilk adımın sonucudur. Ardından PHARE, ISPA ve SAPARD vb. yardım programlarıyla Merkez ve Doğu Avrupa Ülkelerini, Obnova ve CARDS ile Balkanları genişleme perspektifine dâhil ederek, ABD'nin NATO vasıtasıyla elde ettiği kazanımları dengelemeye çalıştı. Balkanlardaki tüm ülkeler, PHARE, Obnova ve CARDS yardım programlarından faydalanmaktadır.
Avrupa Birliği, üyeliğe hazırlamak için 9 Nisan 2001'de Makedonya ve 29 Ekim 2001'de Hırvatistan ile İstikrar ve İşbirliği Anlaşması imzaladı. 21 Şubat 2003'te Avrupa Birliği'ne tam üyelik başvurusu yapan ve Almanya'nın da desteğini alan Hırvatistan'ın yakın gelecekte üye olacağına kesin gözüyle bakılıyor. Yunanistan vestonu aşabilirse Makedonya'nın tam üyeliği de gerçekleşebilir. Arnavutluk ile 31 Ocak 2003'de başlayan, İstikrar ve İşbirliği Anlaşması görüşmeleri ise devam ediyor. Fransa, İngiltere ve Yunanistan'ın desteğini alan ve Slobodan Miloseviç'in iktidardan uzaklaşması sebebiyle Avrupa Birliği ile ilişkilerini düzeltmeye başlayan Sırbistan'ın üyelik şansı diğer ülkelerden daha fazla gibi görünüyor. Avrupa Birliği'nin, Ekim 2000'den bugüne kadar, bu ülkeye yaptığı milyarlarca Euro'luk yardım bunun işaretidir.
Avrupa Birliği, 1992-1995 yılları arasında Sırpların, Bosna-Hersek'i işgaline ve gerçekleştirdikleri soykırıma sessiz kalışını, bu ülkenin yeniden inşasına yaptığı katkılarla telafi etmeye çalışıyor. Fakat buna rağmen sanayisi bulunmayan ve ekonomisi yardımlarla ayakta duran Bosna-Hersek'in, birliğe üye olması yakın bir gelecekte mümkün değil. 17 Şubat 2008 tarihinde bağımsızlığını ilan eden bir diğer Balkan ülkesi Kosova'nın durumu da Bosna-Hersek'ten farklı değil. 1999'dan beri Kosova'da bulunan BM Kosova Geçici Misyonu UNMIK'in yetkileri, Avrupa Birliği misyonu EULEX'e devredildi.
Avrupa'nın ekonomik yardımlar ve birlik üyeliğine dâhil etme gayretlerine, NATO'nun güvenlik vaadiyle karşılık vermeye çalışan ABD'nin bölgedeki en büyük müttefiklerinden birisi Türkiye. ABD'nin, Türkiye'nin, Avrupa Birliği üyeliğine verdiği desteğin en önemli sebebi bölgedeki en yakın müttefikinin daha etkin hale gelmesi arzusudur. Türkiye üzerinden Balkanlarda mevzi kazanma çabasında olan ABD, Merkez ve Doğu Avrupa ülkeleri ile işbirliğini artırmak için çeşitli anlaşmalar imzaladı. ABD'nin, Balkanlar'da iki önemli ve büyük üssü var: Kosova'daki Bondsteel Camp ve Bosna-Hersek'in, Tuzla şehrindeki büyük üs. Bağımsızlık sürecinde Kosova'ya en büyük desteği veren ABD'nin, bu ülkenin siyasetinde belirleyici rolü bulunuyor. Amerika'nın Kosova'daki üs o kadar büyük ki, burada görev yapan askerler, "Uzaydan görünen iki şey var. Biri Çin Seddi, diğeri burada" diyorlar. Bu üsler her ne kadar NATO çerçevesinde olsa da, fiilen Amerikan üsleri. Bu üslerde tahminen 5-6 bin Amerikan askeri görev yapıyor.
Polonya'nın, Irak'ın işgalinde ABD'ye verdiği destek, Macaristan ve Çek Cumhuriyeti ile NATO çerçevesinde sıklaştırılan ilişkiler ve Guam'da eğitilen Iraklı peşmergelerin bir müddet Macaristan'daki üslerde barındırılması, Romanya ve Bulgaristan ile NATO üyelikleri öncesinde üs kurulması için anlaşma imzalanması, ABD'nin, bölge üzerindeki hesaplarından vazgeçmeyeceğinin net ifadesi.
 
 

 

 
Müslüman Arnavutluk’un Sesi Muştu’nun 49.sayısı çıktı.
 
Müslüman Arnavutluk’un Sesi Muştu’nun 49.sayısı çıktı.
 
 
 
 
 
 
 
Muştu’nun diğer sayılarına
 
 
adresinden ulaşabilirsiniz.
 
 
Muştu PDF formatında yayımlandığından Adobe Acrobat ile açılmaktadır. Adobe Acrobat programını http://www.adobe.com/ adresinden temin edebilirsiniz.
 
Hayırlı günler dileğiyle…
 
 
 
 
 

İmam Beqir Maloki
 

                 Mexhid YVEJSI

 

İmam Beqir Maloki

 

İmam Bekir Maloki1892 yılında  ‘hacı ümer’ mahallesinde dünyaya geldi. Bu mahalle Gjakova (jakova) merkezinde bulunmaktadır. İmam Bekir Maloki fakir ama çalışkan ve dindar bir ailenin oğludur.

 

İlk dini bilgileri ve ilkokulu, kendi zamanında Gjakova şehrinin en büyük ve en güzel camisinde bulunan “hacı ümer” mektebinde okudu. “Hacı Ümer” mektebi ve camisi hala eski güzelliğini ve tazeliğin korumaktadır. Ama bugün sadece bir yayınevi olarak kullanılmaktadır.

 

İlk dini bilgileri aldıktan sonra İmam Bekir Maloki, dini ilimler enstitüsüne devam etmek için ‘‘Dar-ul Mualim’’enstitüsüne kayıt oldu. Bu okul Shkup (Üsküp) şehrinde bulunuyordu ve kendi zamanında en güzel ve en büyük üst ilim enstitülerinden biriydi. Oradan mezun olan hocalar ve müderrisler Arnavutluk’un her şehrinde,  her köşesinde dini hizmetler veriyorlardı.

 

İmam Bekir Maloki 1913–1914 yıllarında,   henüz 22 yaşında genç bir delikanlıyken, Kosova’dan Osmanlının çekilişini ve Sırpların işgalini yaşadığı bir zamanda Arnavutluk’a hicret etti.  İmam Bekiri Arnavutluk’ta Durres şehrinde Wid kralın zamanında, kraliyetin özel askerler grubuna katılmıştı. Bu görevde çok başarılı olduğu için üst görevler verilmişti. 1918–1941 yıllarında Sırp – Hırvat - Slovenya krallığında memurluk görevleri almış ve aynı zamanda İmam Bekiri, dini ve kültürler faaliyetlerle uğraşmıştır.

 

İmam Bekiri Gjakova kütüphanesini kuruculardan biridir. Arnavutluk’tan getirdi Arnavutça dergileri özel bir eve gizliyordu ve özel okuyucularıyla gizlice paylaşıyordu. Çünkü Arnavutça dilinde, dergi basmak ve bulundurmak yasaktı.

 

Kosova Sırp işgalindeyken İmam Bekir Maloki ve arkadaşları “Gayret” edep ve yardımlaşma derneğin kurdular. Sırp işgali sona erdiği zaman, Kosova ve Arnavutluk birleştiler. Ama  1941-1944 yıllarında  İtalya, 8 Eylül 1943’de Alman işgaline şahit oldular. İmam Bekiri ne kurtarırsak kurtaralım, gençleri eğitelim, dine ve vatana karşı sevgiyle besleyelim diyerek, mücadeleye devam etti. Bu mücadele Balkanlardaki komünistlere zarar verdi çünkü onlar için din, tanrı ve vatan kelimeleri yok, sadece Lenin Stalin, Moskova, Rusya vardı.1942 Nisan ayında Gjakova komünistleri, Gjakova şehir merkezinde İmam Bekire karşı bir suikast düzenlediler… Bu suikastı Gjakovalı 5 – 6 komünist bir evin çatısından yaptılar ve imam Maloki kanlı bir şekilde yere yığıldı. Komünistler hiç gecikmeden halka  afişler yayınlamaya başladılar, hain İmam Bekir geberdi, ondan kurtulduk diyerek halka haber yaymaya  devam ediyorlardı. Ama gerçek şu ki, vücuduna altı kurşun alan İmam, Allah’ın yardımıyla, bu suikasttan yaralı bir şekilde kurtuldu. Altı ay Tirana Hastanesinde tedavi gördükten sonra  ayağa kalktı  ve  aynen  eskisi gibi  mücadeleye  devam etti. Gjakova, Üsküp ve gittiği her yerde komünistler onun korkusundan kaçmaya başladılar.

 

1944’de her yerde olduğu gibi Arnavutluk’ta da komünist hükümeti kuruldu ve komünizme karşı mücadele verenler ya öldürülüyordu ya da sınır dışı ediliyordu. Sınır dışı edilmiş olanlar arasında İmam Maloki de bulunuyordu. Uzun bir süre Avustralya’da ondan sonra Almanya, İtalya, Mısır, Lübnan ve  Suriye’de bulunan İmam en son Türkiye’de bir avukatın yanında sekreter olarak çalışmış ve sürgün hayatını burada devam ettirmiştir.

 

1958’de Türkiye’den İtalya’nın başkenti Roma’ya geçti. İtalya’nın başkentinde mücadelesini sürdürmüştür. Orda da İmam olarak çalışmış ve aynı zamanda birkaç Arnavut arkadaşıyla birlikte “Unione İslamico in Occidente”(Batıda İslam birliği) isminde bir dernek kurmuştur. İmam, dini hizmetleri ve vatanseverlik mücadelesini yazdığı kitaplarla da sürdürmüştür.

 

İmam Bekir Maloki’nin nasihatlerini almak ve onu görmek için ziyaretine tüm dünyadan Arnavutlar ve yabancılar geliyordu .

 

İmam Bekir Maloki 6 Ocak 1985’de Roma şehrinde 93 yaşında Hakk’ın rahmetine kavuştu. Kabri “porta pia” Müslüman mezarlığında bulunmaktadır. Açılışını 1965’te bizzat kendisinin yaptığı bu mezarlık tüm dünyadan Roma’ya gelen  Müslümanlar için hâlen hizmet vermektedir.

 

Müslüman Arnavutluk için Arnavutça’dan tercüme eden Eliton Pashaj

 


--~--~---------~--~----~------------~-------~--~----~
        Bu grubun  hiç bir siyasi oluşum, parti, vakıf, örgüt, dernek veya benzeri yapılanmalarla alakası yoktur.Aynı zamanda onlara uzaklığı veya yakınlığıda bulunmamaktadır. Müslüman Anadolu İnsanının Tarafında yer alan Gerçek Vatanseverliği ilke edinmiş, Anti Emperyalist HABER BİLGİ PAYLAŞIM  STANDIDIR.."
      Grupta yayınlanan  yorum ve yazılardan yazarları sorumludur.Ayrıca harici linklerden de Anadolu Haber Günlüğü Mesul değildir...

Grup Yöneticileri Mail Adresleri Aşağıdadır
kurtulusyolu99@gmail.com
bahadirserhad@gmail.com
forevermirza@gmail.com

Bu gruba posta göndermek için, mail atın: anadoluhaber@googlegroups.com
Bu gruba üyeliğinizi sonlandırmak için şu adrese e-posta gönderin: anadoluhaber-unsubscribe@googlegroups.com
Daha fazla seçenek için, http://groups.google.com/group/anadoluhaber?hl=tr
adresinde bu grubu ziyaret edin
-~----------~----~----~----~------~----~------~--~---

0 yorum:

Yorum Gönder

Yorumlarınızda Kişilik haklarına saldırı,küfür ve benzeri ifadeleriniz yayınlanmamaktadır.Yorumları yazarken İsminizi belirtmeniz önemle duyurulur.