Yüreğimde Düğümlenen Sözler..

Buralarda insanlar yağmur damlacıklarından can hıraç bir biçimde kaçarken, uzaklarda güneşin esmer çocukları tanklara, tüfeklere ve bomba yağmurlarına ellerinde taşları, gözlerindeki kinleri ve yüreklerindeki özgürlük sevdalarıyla direnmeye devam ediyorlar....

Yüreğimde Düğümlenen Sözler..

02/11/2007

Kara bi haber ezer bahara catlamis topragin bereketini
Damarlari kesilir gökyüzünün agir agir
Cesmeler patlar buzdaglarina
Yanginlara vurulur toprak damli evler
Bulutlar kederden cöker yagmurlara
Köklerinden koparir kendini dut agaclari
Kayisilar dallarinda kurur
Tomurcuklar filizine küser
Yaylarda taylar aglar yikilan kil cadirlara
Koyun sürüleri bagrisir acidan derisi yüzülürken vicdanin
Bebekler intihar eder yarilmis karinlarinda analarinin
Cocuklar kuyu diplerinde elleri, gözleri bagli körebe bir yigin
Nehirler pinarina cekilir korkudan
Ucurum boylarinda saclari birbirine bagli kizlar ciglik cigliga
Ayaklarindaki halhallarin son sevda sesleri yankilanir kulaklarimda
Daglar kücülür kayaliklara caresiz
Zincire vurulu güvercinler haykirir kanatlarindan koparillirken özgürlük

Ayri köylerden erkekler uzanmis toplu mezarlara delikdesik
Dövmeleri yüzlerinden sökülmüs yasli kadinlarin agidi zamana
Dedelerin gözlerini daglar kizgin demir uclarinda kin

Dizlerinin üstünde duaya dönüsür avuclarin
Sisler kaplar her yanini soguk bir yel olur tikanir bogazina sessizlik
Ardina bakma sakin
Utanirim sanma
Ölürüm sadece
Cirilciplak sürülürüm köyler boyu
Kesilmis parmaklarim siirden yana
Kan revan icinde kalirim sustukca avaz avaz
Inan kirpmam gözümü bir an bile sunarim ömrümü kaderine yalnizligin
Tüm tövbeleri yeminlere bozarim özlemler ölüme yaklastiginda
Bak...
Yüregim kalmis bana
Kalbime üsüsürken akbabalar
Bak...
Yigitlerin eskiya isyanlari namlu uclarinda paramparca
Hala gülümsüyor umutlari, Hala daglara tutkun sevdalari
Ac köpekler utaniyor kopariyorlar ilk önce kendi etlerinden tarihi