Olum Gelmeden * Beni Tabutuma Koydular...
Kucuklugumden beri dar yerlerden sıkılır ve buralardan adeta feryat ederek kacardim. Daha sonra bunun bir hastalik oldugunu anlamis fakat bu illeten bir turlu kurtulamamistim. Halbuki o dar mekanlara simdi ister istemez girecektim. Beni sarip sarmalamislar ve uzunca bir tabuta yerlestirmislerdi. Cevremde dolasanlarin seslerini gayet iyi duyuyor ve gozlerim kapali olmasina ragmen, her nasilsa onlari goruyordum. "Genc yasta oldu, zavalli; halbuki yapacak ne kadar cok isi vardi" diye konusuyorlardi. Gercekten bir cok isim yarim kalmisti. Mesela ogluma iyi bir is kuramamis, araba ile televizyon taksitlerini henuz bitirememistim. Buyuk bir firma kurup dostlarima o firma da toplamak ta artik hayal olmustu. Kis cok yakin oldugu halde odun komur isini haledememis ve catinin akan yerlerini aktaramamistim. Birden kulaklarimi cinlatan bir sesle irkildim. Sanki mikrofon ile soylenen bu ses beynimin en ucra koselerinde yankilaniyor ve "gecti artik, gecti" diyordu. Icimden keske gecmemis olsa diyordum. Nereden basima gelmisti bu kaza bilmem ki? Halbuki nekedar iyi araba kulanirdim. Olup bitenleri anlamaya calisirken, dostlarimin cevremi sardigini uzerimi ortmek icin tabutumun kapagini kaldirdiklarini farkettim. Avazim cikti kadar bagirmak ve cirpinmak istedigim halde, ne kipirdaya biliyor ne de bir ses cikarabiliyordum. Biraz sonra koyu bir karanlik icinde kalmis ve gozlerimi tabutun tahtalari arasinda sizan isiga cevirmistim. Dehset icinde "AMAN ALLAH'IM" dedim ne olacak simdi halim? Biraz sonra omuzlara kaldirilmis ve sallana sallana goturuluyordum.
Disarida ki sezlerden yagmur yagdigi belli oluyor ve su damlalarini sesi tabutumun gicirtisina karisiyordu. Cenaze Namazi icin camiye gidiyor olmaliydik. Cami deyince hatirima gelmisti. Cok yakinimizda olmasina ragmen nedense birturlu elim deyip de gidememistim. Ama 50 yasina gelince namaza baslayacak ve herkesin sikayet ettigi kotu aliskanliklarimi terk edecektim. Ah su kaza olmasaydi ileride ne iyi insan olacaktim.
Daha once duydugum ses "Gecti artik gecti" diye tekrarladi. Biraz sonra namazim kilinmis ve imam efendi meftanin nasil bir insan oldugunu sordugunda ben cemaatin arasinda 8-10 kisinin bu soruya cevap vermedigini gayet iyi biliyordum. Evet bu insanlarin haklarini yedigimi biliyordum. Fakat bu kaza olmasaydi onlarin gonlunu alacak ve yaptigim hatalari telafi edecektim. Camide ki isimiz bitikden sonra tekrar omuzlara kaldirilmistim. Tabutun egik bir sekilde tasinmasindan mezare giden yokusu tirmandigimizi anliyordum. Siddetli yagan yagmurda catlaklardan icere girerek kefenimi yer yer islatigini farkindayim. Bazi konusmalari duyuyordum. Dostlarimin bir kismi piyasadaki durgunlukdan bahsediyor, bir kismi ise gecen aksam televizyon da oynayan kovboy filmi methediyordu. Tabutumu tasiyiyan bir digeri ise digerine soyle diyordu:"Tam olecek gunu buldu rahmetli, sirilSIKlam olduk birader", duyduklarim galiba yanlis olmaliydi, yoksa bunlar uykularimi onlar icin feda ettigim dostlarim degilmiydi? Yolculugum bir muddet sonra bitmis ve tabutum yere indirilmisti. Kapak tekrar acildi ve gucsuz vucudumu kucaklayan birkac kol beni dibinde su birikmis olan bir cukura dogru indirdi. ("AMAN ALLAH'IM" Bu kabir degilmiydi? O ana kadar buraya girecegimi neden dusunmemistim?) Sessiz feryadimi kimse duymuyor ve dostlarim, kalin tahtalar ile ustumu kapatmak icin adeta bir birleriyle yarisiyorlardi. Tekrar zifiri karanlikda kalmis ve butun zerrelerim ile dua etmeye baslamistim.
... Ya Rabbim birkere firsat daha yokmu, senin istedigin gibi bir kul olayim. Daha once duydugum soz tekrarliyordu: "Gecti artik gecti" Vucudumu orten tahtalarin uzerine kurekle atilan topraklarin cikardigi ses gok gurultusunu andiriyor, butun benligimi sariyordu. Son bir gayret ile yerimden firlayarak gozlerimi actim. Odamdaki rahat yatagimda yatiyor fakat korkunc bir kabus goruyordum. Bitisik dairede oturan doktor arkadasim bas ucumda oturuyor ve "Gecti artik gecti" diye tekrarliyordu. Kendimi toparlamaya calisarak YARABBI sana butun zerrelerim adedince sukurler olsun. Iyi bir kul olamak icin ya firsat vermeseydin. Pencereyi acipda baktigimda yanimizdaki cami adeta "Gec kalma gel" diye sesleniyordu... - "Kapilma bu dunyanin bir anlik hevesine. Hepsi verilse ayrilacaksin yine"
- "Hayat bir uykudur olunce uyanir insan. Sen erken davran olmeden once uyan...."
Kucuklugumden beri dar yerlerden sıkılır ve buralardan adeta feryat ederek kacardim. Daha sonra bunun bir hastalik oldugunu anlamis fakat bu illeten bir turlu kurtulamamistim. Halbuki o dar mekanlara simdi ister istemez girecektim. Beni sarip sarmalamislar ve uzunca bir tabuta yerlestirmislerdi. Cevremde dolasanlarin seslerini gayet iyi duyuyor ve gozlerim kapali olmasina ragmen, her nasilsa onlari goruyordum. "Genc yasta oldu, zavalli; halbuki yapacak ne kadar cok isi vardi" diye konusuyorlardi. Gercekten bir cok isim yarim kalmisti. Mesela ogluma iyi bir is kuramamis, araba ile televizyon taksitlerini henuz bitirememistim. Buyuk bir firma kurup dostlarima o firma da toplamak ta artik hayal olmustu. Kis cok yakin oldugu halde odun komur isini haledememis ve catinin akan yerlerini aktaramamistim. Birden kulaklarimi cinlatan bir sesle irkildim. Sanki mikrofon ile soylenen bu ses beynimin en ucra koselerinde yankilaniyor ve "gecti artik, gecti" diyordu. Icimden keske gecmemis olsa diyordum. Nereden basima gelmisti bu kaza bilmem ki? Halbuki nekedar iyi araba kulanirdim. Olup bitenleri anlamaya calisirken, dostlarimin cevremi sardigini uzerimi ortmek icin tabutumun kapagini kaldirdiklarini farkettim. Avazim cikti kadar bagirmak ve cirpinmak istedigim halde, ne kipirdaya biliyor ne de bir ses cikarabiliyordum. Biraz sonra koyu bir karanlik icinde kalmis ve gozlerimi tabutun tahtalari arasinda sizan isiga cevirmistim. Dehset icinde "AMAN ALLAH'IM" dedim ne olacak simdi halim? Biraz sonra omuzlara kaldirilmis ve sallana sallana goturuluyordum.
Disarida ki sezlerden yagmur yagdigi belli oluyor ve su damlalarini sesi tabutumun gicirtisina karisiyordu. Cenaze Namazi icin camiye gidiyor olmaliydik. Cami deyince hatirima gelmisti. Cok yakinimizda olmasina ragmen nedense birturlu elim deyip de gidememistim. Ama 50 yasina gelince namaza baslayacak ve herkesin sikayet ettigi kotu aliskanliklarimi terk edecektim. Ah su kaza olmasaydi ileride ne iyi insan olacaktim.
Daha once duydugum ses "Gecti artik gecti" diye tekrarladi. Biraz sonra namazim kilinmis ve imam efendi meftanin nasil bir insan oldugunu sordugunda ben cemaatin arasinda 8-10 kisinin bu soruya cevap vermedigini gayet iyi biliyordum. Evet bu insanlarin haklarini yedigimi biliyordum. Fakat bu kaza olmasaydi onlarin gonlunu alacak ve yaptigim hatalari telafi edecektim. Camide ki isimiz bitikden sonra tekrar omuzlara kaldirilmistim. Tabutun egik bir sekilde tasinmasindan mezare giden yokusu tirmandigimizi anliyordum. Siddetli yagan yagmurda catlaklardan icere girerek kefenimi yer yer islatigini farkindayim. Bazi konusmalari duyuyordum. Dostlarimin bir kismi piyasadaki durgunlukdan bahsediyor, bir kismi ise gecen aksam televizyon da oynayan kovboy filmi methediyordu. Tabutumu tasiyiyan bir digeri ise digerine soyle diyordu:"Tam olecek gunu buldu rahmetli, sirilSIKlam olduk birader", duyduklarim galiba yanlis olmaliydi, yoksa bunlar uykularimi onlar icin feda ettigim dostlarim degilmiydi? Yolculugum bir muddet sonra bitmis ve tabutum yere indirilmisti. Kapak tekrar acildi ve gucsuz vucudumu kucaklayan birkac kol beni dibinde su birikmis olan bir cukura dogru indirdi. ("AMAN ALLAH'IM" Bu kabir degilmiydi? O ana kadar buraya girecegimi neden dusunmemistim?) Sessiz feryadimi kimse duymuyor ve dostlarim, kalin tahtalar ile ustumu kapatmak icin adeta bir birleriyle yarisiyorlardi. Tekrar zifiri karanlikda kalmis ve butun zerrelerim ile dua etmeye baslamistim.
... Ya Rabbim birkere firsat daha yokmu, senin istedigin gibi bir kul olayim. Daha once duydugum soz tekrarliyordu: "Gecti artik gecti" Vucudumu orten tahtalarin uzerine kurekle atilan topraklarin cikardigi ses gok gurultusunu andiriyor, butun benligimi sariyordu. Son bir gayret ile yerimden firlayarak gozlerimi actim. Odamdaki rahat yatagimda yatiyor fakat korkunc bir kabus goruyordum. Bitisik dairede oturan doktor arkadasim bas ucumda oturuyor ve "Gecti artik gecti" diye tekrarliyordu. Kendimi toparlamaya calisarak YARABBI sana butun zerrelerim adedince sukurler olsun. Iyi bir kul olamak icin ya firsat vermeseydin. Pencereyi acipda baktigimda yanimizdaki cami adeta "Gec kalma gel" diye sesleniyordu... - "Kapilma bu dunyanin bir anlik hevesine. Hepsi verilse ayrilacaksin yine"
- "Hayat bir uykudur olunce uyanir insan. Sen erken davran olmeden once uyan...."
--~--~---------~--~----~------------~-------~--~----~
Bu mesajı şu gruba üye olduğunuz için aldınız: Google Grupları "Mucahitsiz Kalan Bir Ümmet Zelil Düşmeye Mahkumdur..!" grubu.
Bu gruba posta göndermek için , mail atın : mucahitler@googlegroups.com
Bu gruba üyeliğinizi sonlandırmak için şu adrese e-posta gönderin: mucahitler-unsubscribe@googlegroups.com
Daha fazla seçenek için, http://groups.google.com.tr/group/mucahitler?hl=tr
adresinde bu grubu ziyaret edin
-~----------~----~----~----~------~----~------~--~---
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumlarınızda Kişilik haklarına saldırı,küfür ve benzeri ifadeleriniz yayınlanmamaktadır.Yorumları yazarken İsminizi belirtmeniz önemle duyurulur.