Temmuz 1987. Bir yiğit, bir şehit gömdük toprağa... O, Ayhan Bülbül gibi, Artova'lı Davut gibi ve daha nice niceleri gibi komunist kurşunlarıyla düşmedi yere. Onun yolculuğu evinde sıcak yorgandan da olmadı. Mustafa, Fikri, Cevdet; onaltı, onaltı kurban gibi yağlı urgandan da olmadı.
da olmadı.
da olmadı.
14 Temmuz 1987. Bir yiğit, bir şehit gömdük toprağa. Onun hikâyesi apayrı, onun hikâyesi bambaşka. Memleketi; Bafra Adı; Hüseyin, soyadı; Kurumahmutoğlu Mesleği; Türk-İslam fedaisi Son ikâmetgâh adresi; Mamak zindanlarıydı. O da diğerleri gibi vatanı, milleti, bayrağı, dini ve devleti için mücadele vermişti. Vermişti, lâkin uğrunda mücadele ettiği devletinin kanunlarını hırsız feneri gibi kullanan fırsatçılar; istedikleri tarafı aydınlatmışlar, Hüseyin'i ise zindana atmışlardı. Bu uzun mahkumiyet başka türlü bitmezdi. Teselliyi her zaman olduğu gibi zindanda da yerlerin, göklerin, gerçek adaletin sahibi Mevlâ'ya teslimiyette bulmuştu. İşkenceler, o Allah'sız ellerin yaptığı işkenceler öldürmemişti Hüseyin'i, öldürmemişti.. Öldürmemişti amma; o gün, o gün yine, yine başında takkesi Allah'ın divanına durmuştu. Başında takke vardı. Takke yasak, takke yasaktı. Onun yönü Kıble'de, onun gönlü Mevlâ'da, o herşeyden habersiz, o dünyadan, o dünyadan uzaktı... Hüseyin Kurumahmutoğlu 14 Temmuz 1987 günü Mamak zindanlarında sabah namazını eda ederken bir askerin arkadan kafasına dipçik vurması suretiyle şehit olmuştur. Allah(c.c.) rahmet eylesin!
HÜSEYİN'LER ÖLMEZ ! ŞEHİDLER ÖLMEZ !
İzimiz olacak hep onun izi, Ne desem nafile bu imiş yazı Bu dünyada yarım kalan namazı Cennet-i Ala ‘da kıldı Hüseyin Muradı Firdevs’te aldı Hüseyin. Hak yolda yürüdü Hak yolda gitti Hak yolda bir ömür böylece bitti. Çiçeği burnunda babayiğitti Ülkü bahçesinde güldü Hüseyin Soldu Ülküdaşım soldu Hüseyin. Hüseyin’de ne can ne nefes kaldı Geriye bir ülkü bir heves kaldı. Bir kanlı seccade bir de fes kaldı Arif’i acıya saldı Hüseyin. Öldü Ülküdaşım öldü Hüseyin. Hüseyinler Ölmez ! Nasıl öldü dedim nasıl ben ona Hüseyinler ölmez, Şehitler ölmez. Öldü denilmezmiş şehit olana Hüseyinler ölmez, Şehitler ölmez. Onlar yaşar amma zordur görmesi, O kanlı seccade, o kanlı fesi, İşte işareti işte belgesi Hüseyinler ölmez, Şehitler ölmez. Esas ölü onun kanına giren, Kıldığı namazı ona çok gören, Esas ölü onlar onlar geberen Hüseyinler ölmez, Şehitler ölmez. Ve siz.Ey vicdanı katı olanlar, Vatanın kan emen biti olanlar Her devrin köpeği iti olanlar Hüseyinler ölmez,
Şehitler ölmez.
Ozan Arif…
http://www.milliyetciler.com/
İzimiz olacak hep onun izi, Ne desem nafile bu imiş yazı Bu dünyada yarım kalan namazı Cennet-i Ala ‘da kıldı Hüseyin Muradı Firdevs’te aldı Hüseyin. Hak yolda yürüdü Hak yolda gitti Hak yolda bir ömür böylece bitti. Çiçeği burnunda babayiğitti Ülkü bahçesinde güldü Hüseyin Soldu Ülküdaşım soldu Hüseyin. Hüseyin’de ne can ne nefes kaldı Geriye bir ülkü bir heves kaldı. Bir kanlı seccade bir de fes kaldı Arif’i acıya saldı Hüseyin. Öldü Ülküdaşım öldü Hüseyin. Hüseyinler Ölmez ! Nasıl öldü dedim nasıl ben ona Hüseyinler ölmez, Şehitler ölmez. Öldü denilmezmiş şehit olana Hüseyinler ölmez, Şehitler ölmez. Onlar yaşar amma zordur görmesi, O kanlı seccade, o kanlı fesi, İşte işareti işte belgesi Hüseyinler ölmez, Şehitler ölmez. Esas ölü onun kanına giren, Kıldığı namazı ona çok gören, Esas ölü onlar onlar geberen Hüseyinler ölmez, Şehitler ölmez. Ve siz.Ey vicdanı katı olanlar, Vatanın kan emen biti olanlar Her devrin köpeği iti olanlar Hüseyinler ölmez,
Şehitler ölmez.
Ozan Arif…
http://www.milliyetciler.com/
Hüseyin Kurumahmutoğlu’nu, şehadetinin 21.sene-i devriyesinde rahmetle anıyoruz.
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumlarınızda Kişilik haklarına saldırı,küfür ve benzeri ifadeleriniz yayınlanmamaktadır.Yorumları yazarken İsminizi belirtmeniz önemle duyurulur.