İTİKÂF

Ruhun İhtiyacı ve bakımını sağlayan bir kapanıştır. Yaratıklardan Yaratan'a sığınma vakti. Limana varmanın güven duygusuyla, bedene zor gelse, ruhun sevincini artıracak doyumdur. Dolmadan devamlı deşarj olmanın bitişine son vermektir.
Âlemi terk ile âlemlerin Rabbini düşünmek, tefekkür etmektir. Düşünceyi ibadet, ibadeti düşünce ederek kapanmak Allah'ın evine, Allah'a kendini, benliğini ve bendini vermektir. Seni sana verene, senin kendini vermendir. Bütün hücrelerinin Allah'a ait olduğunu hissetmesidir. Benliğin Yaratıcısıyla bütünleşmesidir. Özün Hakka yönelmesidir. Her anını O'nun la doldurmanın ifadesidir.

Kafadan, düşleri, hayalleri, dünyalıkları sıyırtmaktır. Arındırmak hayatı, eşten, işten, maldan-servetten, şöhretten, şehvetten kaçıştır. Kafayı, akıl ve bütün bir benliğiyle dünya sıkıntılarından kurtarıp, ruhun derinliklerinde benliğin Allah'la buluşmasının Allah evindeki randevusudur. Kurşun ağırlığındaki ruhun ağırlıklarını bırakmasıdır. Teslimiyet bayrağıdır.
Ramazan'da teravihe veya başka vakit namazına girerken Allah'ın evine, hiç olmazsa itikâfa niyetle girmek gerekir. Allah'ın evinde kısada olsa ona layık bir misafir olarak bulunmak, ona istediği mükemmellikteki teslimiyetle ibadette bulunmak düşüncesinin heyecanına kapılmaktır.
Hıra'yı hayata taşımanın, Muhammed Mustafa ile yaşamanın adıdır. Muhammedi muhabbetin Allah'a arzıdır. Sevginin tadıdır. Arzunun yangın anıdır. Kalbin felahıdır. Ruhun bedenle firakına acısına katlanmanın ön provasıdır. Geldiğine varmanın güzel yanıdır. Her an sevgiliyle beraber olmanın güzelliğidir. Düşün cemalinde, Cemal'in düşüdür.
Özlemleri taçlandırmalı yürek. Peygamberi tavırlara bürünmeli, kavrulmalıdır. Ağlamanın rahmetini, erdemini hissetmeli. Sessiz, kimsesiz, karanlık bir bölümde Allah'la baş başa sızlamalı bu yürek. Yürek; ağaran tanla değil, kapatmalı gözleri ve Rabbin isminin düşüncesiyle aydınlanmalı güneşe inat. Çatık kaşlardan, kibir ve gururdan, enaniyetten, gıybetten rahmete koşmak, rahmeti kuşanmaktır. Katılaşan yüreğimizi rahmetle yumuşatmaktır. Ruhun üstüne krem sürmektir. Aşkı özlemle yaşayacak, tekrarını isteyecek kadar sevdalanmaktır. Rabbin katında itibar aramaktır. Aramaktır Rabbin yanında bir mevki. Maddeden kurtuluştur, manaya varıştır. Bu bir ruhi ihtiyaçtır. Aslında kendini özleyen ve arayan bir ruhun Yaratıcısına yakınlaşma isteğidir.
Dünyanın çekici ıstıraplarından kurtulmak için, bedenin maddiliğinden sıyrılmak istedi ruhum, mananın güzelliğine uçmak diledi.
Rasulullah @ gibi Habibullah olmayı dilerken, İbrahim @ gibi Halilullah olarak ateşe girmek ister ruhum. Âdem @ gibi Safiyyullah bir halde, Musa @ gibi Kelimetullah olmaya, İsa @'ın ruhullah vasfıyla buluşsun yüreğim Hz. Allah'la. Bedenin firakından sıyrılıp, Allah'ı görme aşkıyla itikâfa girsin yürek…
Mezarın yalnız, karanlık ve soğuğundan, cehennemin sıcağına çekmeden amellerimizle cenneti almak için, cennetin sahibine müracaat etsin kalbin sahipleri. Mezar değil, amelsizliktir yalnızlık.
Kadri bulmaktır. Kadrini bulmaktır. Kadirsiz kadrin ne kıymeti var? Kadrine varmaktır. Kadiri Mutlak Allah'tır. Kadrini onda aramaktır. Kaderin cilvesinde kadire varmak da var. O halde ölmeden varmak sahibe ulaşmak bir kadirdir. Kadrini bilene kadri anlatmak nafiledir. Kadrini bilmeyene anlatmaya ne takattir.
Hz. Rasulullah @Ümmetimin ruhbanları mescitlerde oturanlardır." Buyurdu. Namazın cennet kıldıkları mescitlerde otururlar, namazın cehennem kıldıkları da etrafında bataklıklarda debelenirler. Amelsizlik batağından, Firdevs bahçelere varmakken itikâf, ondan uzak kalışın ruhta açtığı yara büyüyor.

İtikâf ruhbaniyettir. Rabbe ait olma isteğidir. İnsan olma ile melek ve ötesi olmaya bir yolculuktur. Rabbe ait olmak, Rabbani olmak isteyenler itikâfa girsinler. İtikâf büyük bir Sünnet-i Seniyyedir. Ömürde bir kerecikte olsa, yapmak gerekir. İtikâf ruhun ihtiyacıdır. Ruhun sükûnete ihtiyacıdır. Firak acısına son vermesidir. Ruhun sahibi Allah'tır. Her şey sahibini arar. Sahibini bulamayanlar, sahiplerinin aradığını anlarlar. Sahibimizle buluşma noktamız, itikâfımızdır.