ŞİA DÜŞMANLIĞI?!

www.fikritakip.com sitesinde neler oluyor?

Son dönemde Milli Gazete'de "Sünni-Şii ihtilafını körükleyen" yazıların yer almaya başladığı gibi "kendilerinden menkul" bir tesbitten hareket eden, benim ve muhterem Mehmet Şevket Eygi'nin adını da açıkça zikreden itham yüklü yazılar yer almaya başladı sitede. Tesbit edebildiğim kadarıyla sitenin anasayfasında bu muhtevada tam 5 yazı var.
Yazılarda iki tema işleniyor:
1. İran'ın bölgedeki çekim alanı ve nüfuzu genişledikçe Şia karşıtı yazılarda artma gözleniyor ve bu tesadüf değil.
2. Emperyalizm karşıtı duruşuyla bilinen Milli Görüş hareketinin yayın organı durumundaki Milli Gazete'de emperyalizmin ekmeğine yağ süren bu yazıların yer alması şaşırtıcıdır.
Kendi adıma konuşacak olursam, yaklaşık 10 yıldır yazmakta olduğum Milli Gazete'de münhasıran İran'ı hedefleyen politik içerikli tek yazı dahi kaleme almış değilim. Bu, İran'ın izlemekte olduğu politikaların tamamını onayladığımdan değil, siyasî analiz yazıları yazmamayı tercih ettiğimdendir.
Elbette bu durum, İran'ı hiçbir yazıda söz konusu etmediğim, hatta eleştirmediğim anlamına gelmez. Milli Görüş'ün yayın organında yazıyor olmak, zımnî bir "İran'ı eleştirmeme ahdi" olarak mı anlaşılmalı?
Şia'yı "ehl-i bid'at" kategorisi içinde değerlendiren yazılar yazıp yazmadığıma gelince, elbette yazdım. Ancak burada birkaç noktayı insaf sahibi ve art niyetsiz okuyucunun dikkatine sunmak isterim:
1. Sitede takdim edilmeye çalışıldığı gibi bu tarz yazılar münhasıran son dönemde kaleme alınmış değildir. Milli Gazete'deki yazılarımı izleyeler veya www.ebubekirsifil.com'u takip edenler, Ehl-i Sünnet'in "ehl-i bid'at" olarak gördüğü mezhep ve ekolleri konu edinen, onların tarihteki ve günümüzdeki durumlarını çeşitli bağlamlarda irdeleyen yazıları başından beri yazdığımı biliyor. Siteme veya Milli Gazete'nin arşivlerine girilerek bu durumu tahkik etmek son derece kolay.
2. Yıllardan beri kaleme aldığım bu yazılar, bir bütün olarak "ehl-i bid'at"ı hedeflemektedir. Bir kimsenin, bunlar arasında münhasıran Şia'yı ya da Mu'tezile'yi yahut bir başka bid'at ehli ekolü hedeflediğimi, hele –fikritakip.com sitesinde iddia edildiği gibi– Şia'yı bir bütün olarak tekfir ettiğimi söylemesi en hafif ifadesiyle iftiradır! İsbat edemeyeceğini bile bile böyle bir iftiranın faili olmayı göze alanların, "çamur at, izi kalsın" hafifliğinden başka bir hasleti olmasa gerek!
3. Ehl-i bid'at hakkında yazdıklarım, İran'da herhangi bir Şii yazarın Sünnîlik ve Sünnîler hakkında yazdığından daha ağır değildir.
4. Ehl-i bid'at temalı yazılarımı Amerika-İsrail politikalarıyla irtibatlandırma talihsizliği, ilgili yazıları kaleme alanların nasıl "manipülatif" hareket ettiğinin en güzel delili. Ehl-i bid'atı tenkit etmekle Amerika-İsrail politikalarını onaylamak arasında neden lazım-melzum ilişkisi bulunsun?
Tersi bir mantık yürüten birisi pekala şöyle diyebilir: "Küresel emperyalizmin Irak ve Afganistan işgalleri, İran'ın örtülü veya açık işbirliği olmadan gerçekleşmezdi. Bu durumda İran yanlısı politika izlemek emperyalistlerin ekmeğine yağ sürmektir!!"
Tam bir köylü kurnazlığı bu!
5. Hakkımdaki "mezhepçilik" iddiası, Ehl-i Sünnet'in kabullerine uymayan –şu veya bu ekole ait– bid'at inanışlar hakkında yazdıklarıma dayandırılıyor. Bir kimsenin inandığı itikadî umdeleri savunmasına "mezhepçilik" yaftasını vurmak doğru bir mantığın ürünüyse, bu mantığı yürütenlerin, Caferiyye'yi "resmî mezhep" olarak kabul ettiğini anayasasına yazma gereği duyan İran'ı bu tutumundan dolayı ayrımı ve mezhepçiliği anayasal zeminde yapmakla suçlaması tutarlılığın gereği değil midir?
6. Milli Gazete'deki yazılarımı izleyenler, Ehl-i Sünnet ile Şia arasında yakınlaşma temini için neler yapılabileceği konusundaki yazılarımı hatırlayacaklardır. Bu mesele beni "mezhepçilik"le suçlayanların yaptığı gibi "emperyalizm karşıtlığı"na indirgenemeyecek kadar ciddi ve uzun soluklu çalışmalar isteyen bir meseledir. Bu arkadaşlara tavsiyem, yapabiliyorlarsa gidip bu meselenin ilmî ve sosyokültürel zemini hakkında biraz kafa yorsunlar!
Son olarak bir kere daha tekrar edeyim: Ehl-i Sünnet ilkelerle örtüşmeyen her kabulü ilmî zeminde tenkit etmeyi vazife olarak bilirim. İran'daki bir şiinin Ehl-i Sünnet eleştirisi yapması nasıl normal karşılanıyorsa, aynı durum benim için de geçerlidir. 50'sine merdiven dayamış birisi olarak bugüne kadar Amerika, İsrail ya da bir başka emperyalist güç hakkında olumlayıcı değil cümle kurmak, imada dahi bulunmadım elhamdülillah. Hiçbir emperyalist politikaya doğrudan ya da dolaylı destek anlamına gelecek bir faaliyetim olmadı. Dünyanın neresinde bir müslümanın burnu kanasa, canımın yandığını hissettim. Kimsenin kimseye zulüm ve haksızlık yapmasını onaylamadım. Eleştiri ile basitliği, sövgüyü, karalamayı ömrüm boyunca birbirinden titizlikle ayırmanın gayreti içinde oldum. Bunların şahsıma karşı sergilenmesine de asla tahammülkâr davranmadım.

[1] http://www.fikritakip.com/news.asp?pg=1&yazi=3417, http://www.fikritakip.com/news.asp?pg=1&yazi=3420,

http://www.fikritakip.com/news.asp?pg=1&yazi=3421,

http://www.fikritakip.com/news.asp?pg=1&yazi=3424,

http://www.fikritakip.com/news.asp?pg=1&yazi=3426.

[1] İran'ı zikrederek kaleme aldığım Gazete yazılarının linkleri:

http://www.ebubekirsifil.com/index.php?sayfa=detay&tur=gazete&no=807,

http://www.ebubekirsifil.com/index.php?sayfa=detay&tur=gazete&no=817,

http://www.ebubekirsifil.com/index.php?sayfa=detay&tur=gazete&no=829,

http://www.ebubekirsifil.com/index.php?sayfa=detay&tur=gazete&no=849,

http://www.ebubekirsifil.com/index.php?sayfa=detay&tur=gazete&no=852

EBUBEKİR SIFİL