Sen;
Allahsızın nefret,
Namussuzun dehşet,
Yüreksizin heybet,
Başıboşun mihnet,
Devrimbazın zulmet,
Eyyamcının şirret,
İnmelinin sıklet,
Anarşistin devlet,
Komünistin illet…
Sandığı ve tanıdığı sen, bütün bu menfilerin topyekün ve müşterek düşmanı olduğuna göre, acaba nasıl bir “müsbet” belirtmekte veya belirtme yolunda ilerlemeye davetli bulunmaktasın?
Bunca hıyanet tipinin bir arada düşmanı olabilmen, riyazi bir katiyetle ispat eder ki, sen sanıldığın ve tanındığın gibi olmak, böyle bir sanılma ve tanınmanın kıymetini gerçekleştirmek borcundasın!
Sanıldığın ve tanındığın gibi ol!
Allah seni düşmanlarınca sanıldığın ve tanındığın üzere yetiştirsin!
“Allahsızın, vatansızın, namussuzun, yüreksizin, başıboşun, devrimbazın, inmelinin, anarşistin, komünistin gözünde ben buyum!” demekten üstün bir hüviyet ve hak tespitin olamaz!
(Tez)ini, kötülerin (antitez)inden devşirmek nasibi ne büyük talih!
Allah’a hamdet!
Necip Fazıl Kısakürek (02.06.1980 – Rapor 9-10)
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumlarınızda Kişilik haklarına saldırı,küfür ve benzeri ifadeleriniz yayınlanmamaktadır.Yorumları yazarken İsminizi belirtmeniz önemle duyurulur.